Joanna Blanka Garmulewicz – Wystawa w ŁDK

Joanna Blanka Garmulewicz - Wystawa w ŁDK - fot. Sebastian Skowroński
Joanna Blanka Garmulewicz – Wystawa w ŁDK – fot. Sebastian Skowroński

W Łódzkim Domu Kultury w Łodzi, przy ulicy Traugutta 18, odwiedziłem wystawę Joanny Blanki Garmulewicz „1 metr kwadratowy”. Artystka przedstawiła zestaw interesujących prac malarskich, wykonanych w technice olejnej.

Jej styl budowania kompozycji, charakteryzuje ukazywanie pewnego fragmentu rzeczywistości, którym są np. starsi ludzie siedzący na trzepaku, okno pociągu czy przedmioty służące dzieciom do codziennej zabawy, takie jak balonik, maskotki czy kredki.

Takie obrazy przypominają kadry fotograficzne, zanotowane przez autorkę w zwykłej, codziennej rzeczywistości. Ukazując ją zawężoną, poprzez wyrzucenie jednych elementów z kompozycji i akcentowanie drugich, artystka postępuje podobnie do fotografa, zmniejszającego głębię ostrości na zdjęciach aby „wyostrzyć” jedynie te elementy , które uznaje za istotne.

Joanna Blanka Garmulewicz, dobierając treści swych przedstawień oraz akcentując pewne ich części, pragnie zwrócić naszą uwagę na to, co w życiu powinno być najważniejsze. Aby to osiągnąć odnosi się do dziecięcego sposobu patrzenia na świat, który ze względu na brak negatywnych doświadczeń jest zazwyczaj niezwykle otwarty.

Joanna Blanka Garmulewicz - Wystawa w ŁDK - fot. Sebastian Skowroński
Joanna Blanka Garmulewicz – Wystawa w ŁDK – fot. Sebastian Skowroński

Obrazem kolorowych kredek, pokazuje jakie  może być życie, które uzależnione jest od tego jaki mamy do niego stosunek i przez jaki filtr patrzymy: czarno-biały czy kolorowy. Te barwy to pozytywne emocje, odczuwane przez dzieci, gdy bawią się rysowaniem czy maskotkami. Oglądając pomarańczowy balonik, mogący symbolizować potrzebę odczuwania przyjemności, wierzymy iż również możemy tak czuć. Taką potrzebę mają nie tylko dzieci, ale wszyscy ludzie.

Malunkiem przedstawiającym grupkę starszych ludzi, odrzucających troski codziennego życia, ukazała artystka możliwość powrotu do źródeł. Malując rzekę, płynącą ulicą Piotrkowską, podrzuca każdemu alternatywę: wewnętrzne otwarcie się na życie. Symbolami natury jak rzeka czy deszcz, podpowiada aby wejść w naturalny nurt życia i ciągłych przemian. Obrazem okna pociągu, skierowanego na tory kolejowe, wyjaśnia jak to zrobić. Mianowicie pozostawić przeszłość i udać się w ciągłą podróż oraz nie pozwolić, aby cokolwiek przegapić.

Prace artystki zobaczymy na: http://galeriablanki.pl/

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

CommentLuv badge