Biała linia wyznacza kierunek myślenia i uważności percepcji. Cieniutka w dole przedstawienia, znajduje się w dużym oddaleniu od sąsiadującej, grubieje wyżej i przybliża się do kresek „wydrążonych” obok, niczym w skale i takie materialne formy tworzy, „obrysowując” kolejne geometryczne kształty. Na samej górze kompozycji są to już malutkie skałki, kamyczki, położone nierówno w najwyższych partiach przedstawianego pagórka. Jednak ciągle w oczach oglądającego, „energetyczny krój” gruntu w przestrzeni jawi się białym. Czyżby należało to zmienić? Niechby siatka kresek była tej samej gęstości i grubości, lecz w pewnym fragmencie powstającego obrazka, być może powinna przekształcić się w czarny kontur. To odmieniłoby rysunek, wprowadziło dodatkowy ton dla wymowy już dziewiętnastej (XIX) odsłony tytułowego Zapisywania Energii.
Możesz również polubić
Poruszenie, zawirowanie, może nawet krzyk. Energetyczny kryzys, przeładowanie, wypływ. W kierunku czego? Być może przebłysku, przemiany, przedostania się do jasności. Światło jest […]
Drzeworyt „Ona” (20×15 cm) to druga z prac, poza „Podarunkiem 2”, które ujrzały światło dzienne, po tym, gdy odnalazłem stare matryce. […]
Błękit sprawił, źe ta „Cisza” znacznie różni się od poprzednich. Gdzież odnaleźć ciszę, jak nie pośród kolorów, kojarzących się nam z […]
Materia ma enigmatyczny charakter. Wierne odbicie jaźni poszczególnych ludzi a także świadomości zbiorowej. Wszędzie obecna. W naszych ciałach, codziennych przedmiotach, otoczeniu i […]