Roczne Archiwa: R
16 wpisów
Podczas kolejnego pobytu w Suwałkach miałem więcej czasu na zwiedzanie. Warto tam zobaczyć Dom Marii Konopnickiej, Muzeum Okręgowe oraz Galerię Strumiłły. W pamięci chyba najbardziej odciśnie mi się wizyta w Muzeum Okręgowym, gdzie obok ekspozycji poświęconej 150 rocznicy Powstania Styczniowego, zapoznać się można z wystawą, oddaną malarzowi i grafikowi, Alfredowi Kowalskiemu-Wieruszowi (1849 – 1915). Artyście, przedstawiającym sceny rodzajowe z małych miasteczek, wyjazdy i powroty z polowań a słynącym szczególnie z motywów ukazujących napady wilków na ludzi podróżujących saniami oraz ciągnące je konie.
Muzeum dysponuje dużą kolekcją drzeworytów Alfreda Kowalskiego-Wierusza. Niestety, aktualnie nie były prezentowane na wystawie, lecz można się było z nimi zapoznać na dotykowym ekranie LCD, za pomocą którego uzyskiwało się dostęp do katalogów obrazów i grafik Wierusza oraz informacji na jego temat. Zrobiłem zdjęcia bezpośrednio z ekranu tego panelu, część z nich (malarstwo oraz przede wszystkim drzeworyt) prezentuję na blogu. Jednak i tak sporo wrzuciłem tych prac, bo te są przepiękne i zwyczajnie nie mogłem się powstrzymać:))
Link do muzeum: www.muzeum.suwalki.info/
Dodaję kolejne fotki z moich wyjazdów związanych z fundacją i działaniami charytatywnymi. Tym razem były to dwa pobyty w Gliwicach.
Zdjęcia robiłem pod wieczór, tak tuż przed dwudziestą lub po. Sfotografowałem Radiostację w Gliwicach. Pokręciłem się z aparatem także w okolicy starego miasta oraz rynku w Gliwicach.
Przez ostatnie kilka miesięcy brałem udział w próbach do przedstawienia „Piotruś Pan”. Otrzymałem w nim rolę indianina. Bardzo sympatycznie wspominam ten okres. Niestety, późniejsze zdarzenia w moim życiu zawodowym zmusiły mnie do pewnych wyborów. Zdecydowałem się na pracę w fundacji i udział w akcjach charytatywnych. Odbywają się one właśnie w czasie spotkań teatralnych, z których musiałem zwyczajnie zrezygnować. Jednakże nie żałuję tego, po prostu dotychczasowe życie nauczyło mnie, aby przyjmować, to co nam przynosi. Cieszę się, że udało mi się dotrzeć na występ i wykonać trochę zdjęć z tego wydarzenia.
Widowisko zorganizowano przy Teatrzyku „Mama i tata”, istniejącego od 2002 roku. Można je było obejrzeć w auli Pałacu Młodzieży im. Juliana Tuwima w Łodzi.
Pozdrawiam Koleżanki i Kolegów z grupy teatralnej. Gratuluję Wspaniałego Występu.
W czerwcu kręcono w Łodzi film Miasto 44 w reż. Jana Komasy. Jest opowieścią o młodych, pełnych życia i namiętności warszawiakach, którym przyszło zmierzyć się z niezwykle trudną rzeczywistością.
Udało mi się załapać na plan filmowy, jako statysta. Początkowo miały to być dwa dni zdjęciowe, finalnie okazało się iż na planie znalazłem się 3 razy. Będę zapewne długo wspominał to doświadczenie.
Kolejnego weekendu pojechałem do Żar z akcją charytatywną dla pewnej fundacji w Łodzi. Miasto znajduje się w zachodniej Polsce, w województwie lubuskim. Mieszka w nim niecałe 40 tys. mieszkańców.
W dniu w którym przyjechałem, pod wieczór, postanowiłem przejść się na starówkę miasta. Pomyślałem, że zorientuję się, gdzie mógłbym zjeść ciepły posiłek. Ogromnie zaskoczyła mnie niewielka liczba ludzi na ulicach. Napotkaną starszą Panią począłem wypytywać o to miasto; gdzie są jego mieszkańcy, gdzie mógłbym zjeść obiad. Pani stwierdziła, że aby się posilić, to powinienem przyjść przed południem, wówczas jest otwartych kilka knajpek i barów. Było to dla mnie niewykonalne, bo pracowałem do godziny 18-ej:( Następnego dnia ok. 18-ej stanowiłem się w zabytkowym centrum miasta. Udało mi się jedynie pójść na piwo. Wszelkie jadłodalnie były pozamykane, otwarta była jedynie pizzeria, ale takie jedzenie mnie nie interesuje.
W Żarach bardzo sympatycznie zaskoczyły mnie także pozytywne rzeczy. Jak choćby kino Pionier, dające niebywały klimat minionej epoki:)
W drodze do Żar jak i powrotnej miałem przesiadkę we Wrocławiu. Była to dla mnie okazja, aby uwiecznić dworzec Wrocław Główny, porobiłem też trochę zdjęć w jego okolicy.
Pewnego weekendu czerwcowego pojechałem do Suwałk. Wybrałem się tam z akcją charytatywną dla jednej z łódzkich fundacji. Niewątpliwą korzyścią takich wyjazdów jest możliwość zwiedzenia miasta, do którego się zostało wysłanym z delegacją.
Zaraz pierwszego dnia swoje kroki skierowałem do centrum miasta. Bardzo ładnie, ale miałem pecha, gdyż trafiłem na remont ulic w samym sercu miasteczka. Skąd ja to znam? To na co zwróciłem uwagę, była mała ilość ludzi na mieście. Nie wiem, być może to ja jestem przyzwyczajony do tłumów na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi. Jednak chyba nie o to chodzi, albowiem nawet gdy poszedłem w sobotni wieczór na starówkę na piwo, było niezmiernie pusto. Ba, wręcz nie było do kogo gęby otworzyć:)
Zaskoczyło mnie pozytywnie Centrum Handlowo Rozrywkowe Suwałki Plaza. Bowiem ciekawym elementem architektonicznym są odrestaurowane budynki pochodzącego z roku 1901 więzienia carskiego. Znajdują się one wewnątrz galerii, przykryte kopułą. Zrobiłem sporo zdjęć tego obiektu. Jednak również i tam, niewiele ludzi można było zobaczyć. A przecież do centrum zawitałem w niedzielne popołudnie, już po pracy, do której w oczekiwaniu na powrót do Łodzi poszedłem na dobrą kawę. Więcej o tym miejscu na http://www.suwalkiplaza.com.pl/
W Łódzkim Domu Kultury w Łodzi, przy ulicy Traugutta 18, odwiedziłem wystawę Joanny Blanki Garmulewicz „1 metr kwadratowy”. Artystka przedstawiła zestaw interesujących prac malarskich, wykonanych w technice olejnej.
Jej styl budowania kompozycji, charakteryzuje ukazywanie pewnego fragmentu rzeczywistości, którym są np. starsi ludzie siedzący na trzepaku, okno pociągu czy przedmioty służące dzieciom do codziennej zabawy, takie jak balonik, maskotki czy kredki.
Takie obrazy przypominają kadry fotograficzne, zanotowane przez autorkę w zwykłej, codziennej rzeczywistości. Ukazując ją zawężoną, poprzez wyrzucenie jednych elementów z kompozycji i akcentowanie drugich, artystka postępuje podobnie do fotografa, zmniejszającego głębię ostrości na zdjęciach aby „wyostrzyć” jedynie te elementy , które uznaje za istotne.
Joanna Blanka Garmulewicz, dobierając treści swych przedstawień oraz akcentując pewne ich części, pragnie zwrócić naszą uwagę na to, co w życiu powinno być najważniejsze. Aby to osiągnąć odnosi się do dziecięcego sposobu patrzenia na świat, który ze względu na brak negatywnych doświadczeń jest zazwyczaj niezwykle otwarty.
Obrazem kolorowych kredek, pokazuje jakie może być życie, które uzależnione jest od tego jaki mamy do niego stosunek i przez jaki filtr patrzymy: czarno-biały czy kolorowy. Te barwy to pozytywne emocje, odczuwane przez dzieci, gdy bawią się rysowaniem czy maskotkami. Oglądając pomarańczowy balonik, mogący symbolizować potrzebę odczuwania przyjemności, wierzymy iż również możemy tak czuć. Taką potrzebę mają nie tylko dzieci, ale wszyscy ludzie.
Malunkiem przedstawiającym grupkę starszych ludzi, odrzucających troski codziennego życia, ukazała artystka możliwość powrotu do źródeł. Malując rzekę, płynącą ulicą Piotrkowską, podrzuca każdemu alternatywę: wewnętrzne otwarcie się na życie. Symbolami natury jak rzeka czy deszcz, podpowiada aby wejść w naturalny nurt życia i ciągłych przemian. Obrazem okna pociągu, skierowanego na tory kolejowe, wyjaśnia jak to zrobić. Mianowicie pozostawić przeszłość i udać się w ciągłą podróż oraz nie pozwolić, aby cokolwiek przegapić.
Prace artystki zobaczymy na: http://galeriablanki.pl/
26 maja (niedziela), od katedry w Łodzi ruszył Marsz dla Życia i Rodziny. Przeszedł ulicami: Piotrkowska, Kościuszki, Zachodnia i dotarł do Parku Staromiejskiego, gdzie zorganizowano rodzinny piknik.
W trakcie pochodu wykrzykiwano takie hasła jak: „Silna rodzina, to silna ojczyzna”, „Chłopak dziewczyna, normalna rodzina”, „Każde dziecko, jak świat światem, chce mieć mamę oraz tatę”, czy „Niskie podatki dla ojca i matki”.
Na pikniku w Parku Staromiejskim zwrócono uwagę na ważność polityki prorodzinnej i rodzenia się dzieci, dla przyszłości kraju. Przedstawiono projekt, pod którym zaczęto zbierać podpisy, zakładający otrzymywanie przez rodzica, poświęcającego się wychowywaniu dziecka, bon wychowawczy 1600 zł brutto. Bon otrzymywałaby każda rodzina, niezależnie od statusu materialnego, przez pierwsze 24 miesiące od urodzenia dziecka.
Moja ulubiona praca, inspirując się potem tym rysunkiem wykonałem drzeworyt o tym samym tytule, który następnie brał udział w wystawie Międzynarodowe Triennale Grafiki w Łodzi w 2014 roku
Kolejną pracę z cyklu Przepływ – Przepływ V wykonałem szarym tuszem. Od tego momentu postanawiam skupiać się na zasadniczym elemencie moich kompozycji. W tym przypadku figura kobiety jest mocno zaakcentowana, gdyż całkowicie zrezygnowałem z tła w tym przedstawieniu rysunkowym.
Zauważyć to można również w pracy Człowiek – Sam, w której postać mężczyzny oraz forma naśladująca łóżko są jedynymi składnikami obrazu rysunkowego.
Zacząłem również pracować na lepszym papierze. Rysunek Człowiek – Sam zrobiłem na wyśmienitej jakości papierze do grafiki, Hahnemuhle o gramaturze 285g.
W dniach 21-23 marca 2013 obecny byłem na targach Foto-Video w Łodzi.
Na targach, jak co roku odwiedzić można było stoiska marek fotograficznych, hanlowców czy mediów, powiązanych z tematyką fotograficzną. Wielu tym espozycjom towarzyszyły warsztaty, na których prezentowano sprzęt fotograficzny. Naturalnie, nie mogło przy tych wydarzeniach zabraknąć pięknych modelek.
Także i w czasie tegorocznych targów fotograficznych w Łodzi, obejrzeć można było również sprzęt związany z fotografią, jak drukarki czy roboty sterujące aparatem fotograficznym. Obecne były także stoiska, przedstawiające sprzęt cyfrowy i oprogramowanie, wyświetlacze, tablety. Także firmy specjalizujące się w tworzeniu odbitek cyfrowych, książek fotograficznych itp. Ogólnie wiele rzeczy towarzyszących fotografii, które od lat wpisały się w specyfikę wystawienniczą. Jeden ze zwiedzających stwierdził nawet, że tego jest więcej, niż samego sprzętu fotograficznego:)
Ciekawą ofertę zaprezentowano od marki Kaiser; statywy reprodukcyjne i sprzęt oświetleniowy do fotografii zarówno cyfrowej, jak i analogowej. Z takim zestawem można przykładowo duplikować czy digitalizować slajdy i negatywy (rozmiaru od 24×36 do 60×60 mm).
Pozdrawiam Was Wszystkich serdecznie.
Wygrałem II edycję konkursu Qadrans Qltury, organizowanego przez talent.pl Moje drzeworyty pokazano w Qadrans Qltury na TVP Info oraz TVP Warszawa.
Program można obejrzeć tutaj: http://www.tvp.pl/warszawa/kultura/qadrans-qltury/wideo/06022013/10001338
Link jest nieaktualny.
Pozdrawiam Was serdecznie,
Sebastian.
Witajcie,
dzisiaj dodaję kolejny rysunek wykonany piórkiem. Prace pochodzą z cyklu Przepływ. W tym wpisie pokazuję prace Przepływ i Przepływ II.
Pozdrawiam,
Sebastian.
Niedawno zainteresowałem się praktycznie rysunkiem za pomocą piórka. Okazało się to dla mnie wielce inspirującym zajęciem. Prawie codziennie coś tam szkicuję tą techniką. Powstające prace są efektem zagłebiania się w delikatną kreskę, kładzioną na papier. Powoduje to moją głęboką, wewnetrzną inspirację w tworzeniu. W pracy nad obrazkiem najpierw przygotowywałem jedynie ogólne szkice motywu, który następnie już na bieżąco w trakcie pracy z piórkiem, uzupełniałem tak jak mi podpowiadalo serce. Tak więc uzyskane w ten sposób rysunkowe obrazy są praktycznie nie do powtórzenia.
Zapraszam do oglądania moich pierwszych prac wykonanych piórkiem i tuszem na papierze (Fabriano lub Hahnemuhle).
