Inny obraz „Dwóch światów”. Mniej zróżnicowana tonalność, więcej jest obłości w tej formie. Integracja światów zacieśnia się już do tego stopnia, że trudno jest rozpoznać 2 odmienne obszary rzeczywistości. Zachowana subtelna struktura wypełniająca białą kartę akwarelowego papieru. Cykl rysunkowy ma coraz wyraźniejszą tendencję do upraszczania formy, z jakiej składają się „Dwa światy”. Poszczególne kszałty zajmują większą przestrzeń i są ujednolicone.
W moim przekonaniu może to oznaczać głębszą zmianę w moim wnętrzu; być może już się to zainicjowało. Nawet jeśli proces się rozpoczął, będzie trwał nadal i na potwierdzenie tego faktu z pewnością pojawią się kolejne zapisy materialno-duchowej egzystencji, które może powiedzą coś więcej.
