Jasność i ciemność, białe i czarne. Biała linia na czarnym tle. Zwielokrotniona, przerysowywana wiele razy wewnątrz płaszczyznowej struktury. Kompozycja obrazuje jak wiele jest rzeczy nieodkrytych w ludzkiej przestrzeni, świadomości zbiorowej, który fakt czyni ten teren nieświadomym, trudnym i niezbadanym przez ogół. W wewnętrznej czerni jest ogromny potencjał. Jest nieznany i czeka na odkrycie, a po jego poznaniu, na odmienną, twórczą jego interpretację. Celem każdego człowieka jest przebudzenie i dalszy rozwój oraz działanie dla dobra każdej żyjącej istoty, a nie bierność i ciągłe pozostawanie w jednym miejscu.
