drzeworyt

23 wpisy

Figura VIII

Ciało człowieka jest niezwykle złożoną, biologiczną maszyną, w jakiej odbywają się wielorakie procesy. Można je podzielić na dwie części, jedną wiążącą się z funkcjonowaniem ciała w rzeczywistości materialnej i drugą tę, jaka stanowi o jakości duchowego odczuwania… siebie samego. Tak, to organiczne naczynie, w jakim przelewają się wewnętrzne i zewnętrzne przeżycia czy doświadczenia jest istotnym łącznikiem człowieczeństwa z poczuciem unikalności, także znaczeniem i rolą dla ogólnej zbiorowości, skupiającej wiele czujących jednostek.

Autor: Sebastian Skowroński

Figura VII

Ciało to najbliższy łącznik człowieka z jego mentalnym wymiarem egzystencji, świata fizycznego z uczuciową przestrzenią. Subtelny zasięg istnienia człowieka znajduje się nie tylko w biologicznym korpusie, w jakim toczą się zasadnicze, fizjologiczne procesy żyjącego organizmu, ale także i w dalszym, otaczającym go obszarze bycia. Ten jest w istocie bardziej istotny, gdyż to w nim istota ludzka się wyraża, rozmawiając i podejmując się obiektywnych czynności. I działa tam zarówno na polu cielesnym jak i niefizycznym, odkrywając człowieczą jaźń i związany z nią obraz uczuciowego odbierania relacji, jaki toczy się wewnątrz i na zewnątrz jednostkowego doświadczania.

Autor tekstu: Sebastian Skowroński

Cena pracy plastycznej: 1500zł

Figura VI

Sebastian Skowroński, Figura VI, 2011, drzeworyt, nakład:7szt., 42x60cm, papier graficzny Canson Edition (77x57cm)
Sebastian Skowroński, Figura VI, 2011, drzeworyt, nakład:7szt., 42x60cm, papier graficzny Canson Edition (77x57cm)

Podstawą doświadczania rzeczywistości i środkiem do tego jest materialne ciało. Ono jest łącznikiem myślącej istoty z oba światami, fizycznym oraz uczuciowym. Te dwa obszary się intensywnie przenikają, wpływają na siebie. Wewnętrzny poryw, odczucie, nie byłoby możliwe bez ciała. Również do działania w fizyczności i samorealizacji niezbędne jest poczucie otoczenia wraz z sobą poprzez zmysł dotyku, a także rozumowe dostrzeganie siebie przy pomocy własnych myśli. Jest to możliwe jedynie przy aktywnym współdziałaniu i wzajemnym uzupełnianiu się dwóch istotnych aspektów egzystencji, umysłu i ciała, i pojawienia się autentycznego pragnienia oraz materialnego podłoża dla realizacji intencji zapomnianego, a bogatego wewnętrznie człowieka.

Autor tekstu: Sebastian Skowroński

Cena pracy plastycznej: 1500 zł

Figura V

Sebastian Skowroński, Figura V, 2011, drzeworyt, nakład:11szt., 42x60cm, papier graficzny Canson Edition (77x57cm)
Sebastian Skowroński, Figura V, 2011, drzeworyt, nakład:11szt., 42x60cm, papier graficzny Canson Edition (77x57cm)

W plecach człowieka odciska się ogromny ładunek codziennych doświadczeń i materialnych zdarzeń, które cieniem kładą się na jego dalszej postawie a także na ciele, w jakim mieszka. Ciało pełniące rolę podświadomości na gruncie fizycznym, oddaje w sposób dostrzegalny myśli, zmartwienia, emocjonalne rany. Treści trudne uczuciowo i nieakceptowane osoba nie dopuszcza do siebie, trzymając je w sobie i nie dając zgody na ich ujawnienie w umyśle, co pozwoliłoby im odejść. Miast tego, odsuwa je głęboko w nieświadomość, sprawiając że myśli tkwią jak drzazgi w jaźni człowieka. Odepchnięte od żywej świadomości, faktycznie nie znikają i materializują się w biologicznym organizmie, stale formując stan psychofizyczny jednostki.

Autor: Sebastian Skowroński

Figura IV

Sebastian Skowroński, Figura IV, 2011, drzeworyt, nakład:7 szt., 42x60cm, papier graficzny Canson Edition 77x57cm
Sebastian Skowroński, Figura IV, 2011, drzeworyt, nakład:7 szt., 42x60cm, papier graficzny Canson Edition 77x57cm

 

Ciało jest wypełnione złożoną, organiczną powłoką, przez jaką przebiegają fizyczne impulsy, mające wpływ na relację człowieka z otoczeniem. Ta skóra, mająca bliższy związek z organizmem, łączy się z jednej strony z poczuciem ludzkiego istnienia, którego źródło umiejscawiam w somatycznym korpusie. Z drugiej strony, warstwa cielesna subtelnie odczuwa najbliższy obszar egzystencji, znacząc własną obecnością swoje terytorium, intensywnie je eksplorując i wchodząc w intymne odczucia, pojawiające się w toku codziennego trwania mądrej i kreatywnej istoty.

Autor: Sebastian Skowroński

Figura III

Sebastian Skowroński, Figura III, 2011, drzeworyt, nakład:9 szt., 60x42cm, papier graficzny Canson Edition 77x57cm
Sebastian Skowroński, Figura III, 2011, drzeworyt, nakład:9 szt., 60x42cm, papier graficzny Canson Edition 77x57cm

Ciało (soma) jest odbiciem całościowej egzystencji człowieka. Kobiece jest bliższe aktu stworzenia, konstruktu i materiału z jakiego się ono narodziło. Kobieta bowiem to matka, symbol Natury i Ziemi dającej życie. A inteligentna soma odpowiada na troski, wewnętrzne przeżycia czy monologi człowiecze. Potrafi wymownie ukazywać treści, jakie w sobie samym istota nie akceptuje i nie dopuszcza do własnej świadomości. Cielesna substancja odzwierciedla stan komunikacji z własnym „ja”, pokazuje na jakim poziomie odbywa się relacja „Ja-Ty”. Gdzie „Ty” odpowiada ciału w jakim toczy się biologiczne życie a „Ja” oznacza świadomość, pod którą kryje się materialna wiedza, uczuciowe zrozumienie dla psycho-somatycznych reakcji oraz twórcze myśli jakie łączą ludzką istotę w jedność.

Autor: Sebastian Skowroński

Figura II

Sebastian Skowroński, Figura II, 2011, drzeworyt, nakład:7szt., 60x42cm, papier graficzny Canson Edition 77x57cm
Sebastian Skowroński, Figura II, 2011, drzeworyt, nakład:7szt., 60x42cm, papier graficzny Canson Edition 77x57cm

Za słowem ciało wyjawia się obraz kobiety. Kobiece materialne pole wiąże się z ideą biologicznej matki, matki ziemi czy matki natury. Również wszechświat posiada cechy żeńskie. Jest miejscem, w jakim tworzą się gwiazdy, planety, w którym to obszarze może pojawić się życie. Kreacja przestrzeni. Jej zalążkiem jest pierwotna intencja. Materialny wytwór jest już jedynie dopełnieniem aktu tworzenia, jego widzialny przejaw. Sygnałem zawiązującej się świadomości, która by mogła się pojawić, niezbędna jest myśl. Wywodzi się z materii i tworzy bieg wydarzeń. Jej źródło to wolna przestrzeń w ciele, symbolicznym obrazie twórczego tworzywa.

Autor: Sebastian Skowroński

Inner and Outer 62-66 (pentaptyk)

Sebastian Skowroński, Inner and Outer 62-66, pentaptyk, 2017, drzeworyt, odbitka 2/4, 14,8x8,1cm, papier Hahnemuhle 300g, (zdjęcie poglądowe) druk na osobnych kartach
Sebastian Skowroński, Inner and Outer 62-66, pentaptyk, 2017, drzeworyt, odbitka 2/4, 14,8×8,1cm, papier Hahnemuhle 300g, (zdjęcie poglądowe, druk na osobnych kartach)

Egzystencja toczy się w dwóch całkowicie odrębnych rzeczywistościach. Jedna wiąże się z tym co jest obecnie, druga to samozapisująca się umysłowa interpretacja fizyczności, w iluzorycznym polu ludzkiej świadomości. Prawdziwość jest w jednym kawałku, który jest do odczucia w pojedynczej myśli, idei, czy ciele. A Nierealność jest podzielona i o jej kształcie decydują osiągnięcia ludzkiej jednostki. Kiedy oparta o materialną przeszłość myślowa konstrukcja zaczyna się chwiać, na co wpływa wewnętrzna dezintegracja fałszywej tożsamości, otwierająca się na nowo myśląca istota staje się coraz bardziej świadoma, aby tworzyć realną siebie.

Autor: Sebastian Skowroński

 

Figura I

Sebastian Skowroński, Figura I, 2011, drzeworyt, 42x60cm, nakład: 11szt, papier Canson Edition do grafiki artystycznej (57x77cm)
Sebastian Skowroński, Figura I, 2011, drzeworyt, 42x60cm, nakład: 11szt, papier Canson Edition do grafiki artystycznej (57x77cm)

Kobieta jest symbolicznym ciałem dla ludzkiej egzystencji i gruntem dla kompletnego istnienia. Wydając życie na świat i przekazując Matczyne wsparcie oraz opiekę, oddaje obszar, w jakim wyraża się substancjalny byt, docierający na najdalsze krańce materialnej płaszczyzny. Sfera zmysłowa jest energetycznej natury, ponieważ pochodzi od rdzenia istoty, przez który przebiegają najintymniejsze refleksje na temat doświadczanej rzeczywistości oraz jej czuciowym podłożu. Dominująca część, ubranej w cielesną powłokę mentalnej psychiki, winna tworzyć biologiczną unię ze swoim Domem. Zdrową, nieroszczeniową, obustronną relację pomiędzy uczuciami a tworzącymi je ideami, które połączy zatwierdzająca myśl, mająca swe odniesienie w wewnętrznym monologu Człowieka.

Autor: Sebastian Skowroński

 

 

Figura XIV

Sebastian Skowroński, Figura XIV, 2016, drzeworyt, nakład: 5szt., 98x69cm, odbitka próbna, papier Hahnemuhle 300g (100x70cm)
Sebastian Skowroński, Figura XIV, 2016, drzeworyt, nakład: 5szt., 98x69cm, odbitka próbna, papier Hahnemuhle 300g (100x70cm)

Brak jest świadomości związanej z prawdziwą wartością człowieczej somy. Stanowi ona nie tylko najbliższą, niezbędną przestrzeń do życia jednostki, ale i skomplikowaną biologiczno-mentalną maszynerię o niezwykle unikalnej konstrukcji. Ciałem człowiek myśli, czuje, wyraża się w napotykanej przestrzeni, a więc realizuje na zewnątrz. To nie tylko czysta egzystencja, lecz także środek do głębszego działania w Materii. Zaczynając od poruszania się czy przemieszczania w przestrzeni, poprzez twórcze procesy przebiegające w myślach, następnie przenosząc je na poziom materialny za pomocą umysłu, zintegrowanego z górnymi kończynami.

Autor: Sebastian Skowroński

Człowiek-Iluzja bezpieczeństwa

Sebastian Skowroński, Czlowiek-Iluzja bezpieczenstwa, 2013, drzeworyt, 15x12cm, papier Hahnemuhle 20x24
Sebastian Skowroński, Czlowiek-Iluzja bezpieczenstwa, 2013, drzeworyt, 15x12cm, papier Hahnemuhle 20×24

„Człowiek-Iluzja bezpieczeństwa” jest kontynuacją pracy „Człowiek-Zapomniany świat”. Zresztą, całe moje tworzenie kręci się wokół człowieka, jego problemów, stanów wewnętrznych. Odnosi się ogólnej kondycji ludzkiej. Do tego co dziś zapominane, odsuwane, wypierane. A przecież nic co ludzkie, nie powinno być nam obce. Mam na myśli ogólnie nasze emocje oraz konflikty wewnętrzne; rzeczywiste pragnienia, obawy czy nawet strach. A poczucie bezpieczeństwa najbardziej zapewnimy sobie odnajdując je w środku naszej istoty, a nie na zewnątrz poprzez zaspokajanie potrzeb tzw. fałszywego ego.

Człowiek-Zapomniany świat

Sebastian Skowroński, Człowiek-Zapomniany świat, 2013, drzeworyt, 15x12cm, papier Hahnemuhle 300g
Sebastian Skowroński, Człowiek-Zapomniany świat, 2013, drzeworyt, 15x12cm, papier Hahnemuhle 300g

„Człowiek-Zapomniany świat” jest miniaturą graficzną, powstałą na bazie rysunku (z 2013 roku), wykonanego tuszem i piórkiem, o tym samym tytule. Myślę, że temat jaki staram się przedstawić w tym wizualnym przedstawieniu, jest dzisiaj bardzo istotny. W czasach, kiedy wewnętrzne potrzeby człowieka schodzą na dalszy plan. A problem jest na tyle głęboki, że wolimy tkwić przed telewizorem albo pracować ciężko ponad godziny dla chociażby kupienia nowego samochodu (czy dla rat za niego), byle tylko nie stanąć twarzą w twarz ze samym sobą. Bo i to jest największa sztuka oraz najcięższa lekcja dla każdego.

Pracę charakteryzuje „toporność” przedstawianego kształtu, podkreślona poprzez zastosowanie białego tła, które stanowi mocny kontrast do czerni, uzyskanej z drewnianej matrycy i farby drukarskiej. Sama forma jest, jak sądzę, typowa dla mojego tworzenia. Na jednolitej plamie, obrysowującej postać mężczyzny ukazanej od tylu, wyciąłem mnóstwo małych kwadracików, prostokącików czy innych figur geometrycznych, które w niektórych miejscach składają się na większe elementy, naśladujące obiekty znane ze świata rzeczywistego.

 

Podarunek

Sebastian Skowroński, Podarunek, 2012, drzeworyt, 15x20cm, papier Hahnemuhle 300g (29x34)
Sebastian Skowroński, Podarunek, 2012, drzeworyt, 15x20cm, papier Hahnemuhle 300g (29×34)

Taka miniaturka z drewnianej matrycy. Również, analogicznie do poprzednich drzeworytów, trochę w stylu fotograficznego aktu, wykonanego przy słabym oświetleniu. Czarne tło przedstawienia graficznego, niejako z marszu konstytuuje, podpowiada interpretację ciemnego otoczenia dla wyobrażenia kobiecego ciała; bo i też ono nie tyle, że nie jest realistyczne, ale przede wszystkim ukazane w sposób różnorodny, przy pomocy odmiennych form i sposobów stylistycznej wypowiedzi.

Rok 2012 był dla mnie wyjątkowym czasem odkrywania, poszukiwań zarówno zewnętrznych jak i wewnętrznych, także wyrażania emocji. Na tamten czas, tematyka aktu stanowiła dla mnie idealne pole do obrazowania, czy może inaczej, notowania napotykanych zdarzeń.

Zbłąkana 3

Sebastian Skowroński, Zbłąkana 3, 2012, drzeworyt, 20x15cm, papier Hahnemuhle 300g
Sebastian Skowroński, Zbłąkana 3, 2012, drzeworyt, 20x15cm, papier Hahnemuhle 300g

Kolejny mój trochę starszy drzeworyt-miniatura, ten z 2012 roku. Zasadniczym elementem figury w tej grafice, jest fragment, mający naśladować plecy kobiety. Światła i cienie uzyskane są dzięki wzajemnemu przenikaniu się mniejszych lub mniejszych kształtów, przypominających figury i bryły geometryczne, czy inne, bliżej nierozpoznawalne formy materii. Oto moja nieszablonowa interpretacja kobiecego aktu, w tym konkretnym przypadku tylniej jego części.

Zbłąkana 2

Sebastian Skowroński, Zbłąkana 2, 2012, drzeworyt, 20x15cm, papier Hahnemuhle 300g
Sebastian Skowroński, Zbłąkana 2, 2012, drzeworyt, 20x15cm, papier Hahnemuhle 300g

Praca z 2012 roku stanowi kontynuację cyklu, rozpoczętego w 2011. Wykonanie w jeszcze ciemniejszym tonie, bo tło jest czarne, a do tego jeszcze postać bardzo słabo oświetlona. Grafika może odrobinę w stylu fotografii aktu, wykonywanej w słabym świetle, w sposób tak lubiany przez niektórych fotografików.

Okres powstawania tego drzeworytu, jest zgoła odmienny od tego, co jest teraz. Dużo smutku w tym przedstawieniu, połączonego z zadumą, ale negatywną raczej, wypełnioną cierpieniem, być może intensywnym rozmyślaniem. Po dość długim czasie od wycięcia tej matrycy, wyraźnie dostrzegam negatywny wydźwięk kompozycji. Wówczas sporo osób mi zwracało na to uwagę, ja zaś dziwiłem się, ale dzisiaj widzę że Ci, którzy tak mówili wtedy, mieli rację.

Zbłąkana

Sebastian Skowroński, Zbłąkana, 2011, drzeworyt, 20x15cm, papier Canson Edition 34x29cm
Sebastian Skowroński, Zbłąkana, 2011, drzeworyt, 20x15cm, papier Canson Edition 34x29cm

 

Drzeworyt „Zbłąkana”, to miniatura rozmiaru 20×15 cm. Nie jest to już nowa praca, to rok 2011, było nie było 🙂 Jednak doszukałem się, że jej nie prezentowałem jeszcze na swoim blogu. Inna sprawa, że czuję duży sentyment do tej miniaturki, jako że to mój pierwszy drzeworyt miniatura a i także prawie drzeworyt w ogóle. Byłem wówczas dopiero po pierwszych doświadczeniach z drzeworytami o rozmiarach 42×60, których nie zdążyłem jeszcze ukończyć. Natomiast  miniaturę „Zbłąkana” wyciąłem, dokonałem korekty i od razu odbiłem w nakładzie 9 sztuk.

„Zbłąkana” jest przedstawiona w dużym zaciemnieniu. Tło jest prawie czarne, piszę „prawie” ponieważ tworzywem dla matrycy jest drewno i dostrzegalna jest w tej czerni cała jego wewnętrzna struktura. To dlatego polubiłem technikę drzeworytniczą. Brak jest bowiem takiej „pełnej” czerni, która mnie jawi się sztuczną, plastikową, nienaturalną w każdym razie.

Późniejsze moje drzeworyty już są pozbawione tego niewyciętego drewna w tle. Jest ono białe. Drzeworyty, które aktualnie wycinam, nie mają już nawet ani czerni, ani bieli na drugim planie. Dlatego że w całym obrazie trzymam się szarości.

 

Sebastian Skowroński, Człowiek-Zapomniany świat, 2013, drzeworyt, 15x12cm, papier Hanhemuhle 20x24cm
Sebastian Skowroński, Człowiek-Zapomniany świat, 2013, drzeworyt, 15x12cm, papier Hanhemuhle 20x24cm

Sebastian Skowroński, Zbłąkana 3, 2012, drzeworyt, 20x15cm, papier Hanhemuhle 34x29cm
Sebastian Skowroński, Zbłąkana 3, 2012, drzeworyt, 20x15cm, papier Hanhemuhle 34x29cm

Sebastian Skowroński, Człowiek-Iluzja bezpieczeństwa, 2013, drzeworyt, 15x12cm, papier Hanhemuhle 20x24cm
Sebastian Skowroński, Człowiek-Iluzja bezpieczeństwa, 2013, drzeworyt, 15x12cm, papier Hanhemuhle 20x24cm

Ona

Ona, 2014, drzeworyt, 20x15 cm, papier Hahnemuhle 300g
Ona, 2014, drzeworyt, 20×15 cm, papier Hahnemuhle 300g

 

Drzeworyt „Ona” (20×15 cm) to druga z prac, poza „Podarunkiem 2”, które ujrzały światło dzienne, po tym, gdy odnalazłem stare matryce. „Ona” została o wiele bardziej zmieniona, w stosunku do tej drugiej, a białe tło przybliża ją formalnie bardziej do mojego aktualnego nurtu twórczości graficznej.

Podarunek 2, drzeworyt, miniatura

Podarunek 2, 2014, drzeworyt, 20x15 cm, papier Hahnemuhle 300g
Podarunek 2, 2014, drzeworyt, 20×15 cm, papier Hahnemuhle 300g

Organizowanie sobie pracowni i związane z tym porządki, jak okazało się, ma także i swoje dobre strony. Odnalazłem drewniane matryce, które wcześniej (2-3 lata) wrzuciłem gdzieś głęboko. Zrobiłem tak, gdyż efekt nie satysfakcjonował mnie.

Teraz mam trochę inne podejście do tego typu kwestii. Wychodzę bowiem z założenia, że jest to tak naprawdę cały akt twórczy, który należy doprowadzić do końca lub do jakiegoś momentu i proces tworzenia przerwać. W tym jest przecież, przynajmniej po trosze, naszej historii, pewnej sytuacji, uczuć które nam w tamtej chwili towarzyszyły; autoportretu, takiego mentalnego śladu.

Miniatura „Podarunek 2” jest trochę większa niż wcześniejsze, niedawne moje drzeworyty, jak chociażby „Samotność”. Ma rozmiar 20×15 cm. Jest na czarnym tle, dlatego przedstawiona postać kobieca, odbiera się, że jest w ciemności. Tytuł Podarunek 2 nawiązuje do miniatury graficznej z 2012 roku.

Samotność – drzeworyt – miniatura

Samotność, 2014, drzeworyt, 15×12 cm, papier Hahnemuhle 285g

Znajoma, oglądając odbitkę tego drzeworytu, stwierdziła że udało mi się w nim bardzo dobrze wyrazić samotność.

Drzeworyt „Samotność” jest bardzo mały, ma 15×12 cm. Pomimo tego wycinało mi się go bardzo dobrze, dosyć łatwo było panować nad ciętą kreską. Być może dlatego że deska była dobrej jakości, może fakt że to już któraś z kolei moja miniatura graficzna i się wprawiłem odrobinę:)

Od strony formalnej już większa dojrzałość; projektując i wycinając obrazek, wiedziałem czego chcę. Odbijając tę grafikę, starałem się aby druk był z widocznymi włóknami drewna.

Nakład niewielki, 7 odbitek. Sądzę, że po prostu lepiej zabrać się za tworzenie kolejnej grafiki:)

Dualizm

Dualizm, 2014, drzeworyt, 15×12 cm, papier Hahnemuhle 285 g

„Dualizm” to praca w drzeworycie, która powstała na bazie mojego wcześniejszego rysunku piórkiem z 2013 roku, o tym samym tytule. W jakiś sposób zafascynowała mnie ta idea ciała podzielonego na pół. i przeciwieństwa ogólnie, a zatem góra-dół, czerń i biel, linia do płaszczyzny czy obszar zarysowany lub czysty (w przypadku rysunku).

Materiał, jakim jest drewno, warunkuje formę drzeworytu, opartego na niezwykle delikatnym rysunku piórkiem. Niezbędna była więc synteza figury do takiej, która będzie mogła powstać na desce. Linie zazwyczaj są grube, płaszczyzny ciężkie. Mimo tego, udało mi się osiągnąć spore kontrasty w samej konstrukcji, składającej się na postać – domyślamy się – dziewczyny.